Translate

शुक्रवार, ११ ऑगस्ट, २०१७

यात दलित समाजाची काय चूक आहे?

गेली ६० वर्षे निरंकुश एका समाजाकडे सत्ता असून सुद्धा मराठा समाजाचा विकास झाला नाही. मराठा समाजाचा मुख्य व्यवसाय शेती.. त्याची पार वाट लागली. हे करणारे मराठा जातीचे नेते आहेत तरीसुद्धा संपूर्ण जातीने एकत्र येऊन त्यांना जाब कधीच विचारला नाही. आज सुद्धा जाब विचारला जात नाही.. फक्त मूक मोर्चे निघत आहेत... तुम्ही अस्तनीत साप पाळले आहेत.. त्यांना कधीतरी बाहेर काढून फेकून द्या.. या संपूर्ण मूक मोर्च्याच्या शेवटी फक्त एक घोषणा द्या... या पुढे आम्ही जात न पाहता गुणवत्ता पाहून मतदान करू... शरद पवार सकट सगळी मंडळी हातातील काम टाकून पाया पडायला येतील. संपूर्ण सहकार मराठयांच्या ताब्यात आहे.. शरद पवार तर कबड्डी, कुस्ती, क्रिकेट ( आत्ता सोडले ) कमीत कमी १००० संस्थांवर तरी अध्यक्ष आहेत.. अगदी कर्मवीर भाऊराव पाटील यांच्या रयत शिक्षण संस्थेवर सुद्धा... सगळ्या मराठा नेत्यांना एक व्यक्ती एक पद हा नियम कंपल्सरी राबवा म्हणून दबाव आणा... खोटे सांगत नाही.. जन्मभर सतरंजी उचलणाऱ्या सगळ्या राजकीय पक्षातील कमीत कमी १०००० मराठा तरुणांना कायमचा रोजगार मिळेल.. इतक्या खुर्च्या एकेका नेत्याने बुडाखाली दाबून ठेवल्या आहेत.. शरद पवार तर ज्या संस्थेत असतात तिथे निवडणूक होते तिला सुद्धा हजर राहणे त्यांना कामामुळे शक्य होत नाही तरी ते निवडून येतात. सगळे मराठा पदाधिकारी इतके लाचार का आहेत..?
महर्षी कर्वे यांनी जन्मभर पायी फिरून लोकांच्या कडून एक एक आणा जमा करून संस्था उभ्या केल्या.. तेच कार्य कर्मवीर भाऊराव पाटील यांचे सुद्धा.. मग त्यांच्या संस्थात किंवा इतर सगळ्याच शिक्षण संस्थात मराठा जातीचे नेते.. मग जातीतील गरीब मुलांना विनामूल्य शिक्षण का देत नाहीत हा प्रश्न कधीतरी जाऊन विचारा की ? प्रत्येक वेळेला कायदाच करावा असे कोणी सांगितले आहे.. डी वाय पाटील आणि पतंगराव कदम यांच्या संस्थात किती मराठा मुलांना गरीब आहे म्हणून विनामूल्य शिक्षण मिळते.. सरकारी कोटा सोडला तर ? मराठा जातीचे नेते आहेत.. ना ? मग जातीतील मुलांसाठी इतके पण करू शकत नाही का? मराठा नेत्यांना घेराव घाला.. म्हणजे सन्मानाने जगण्याचा मार्ग प्रत्येकाला सापडेल. आणि तो मार्ग सापडला कि आरक्षणाचेे डोहाळे पण लागणार नाहीत.. मौन सोडा.. आणि मराठा जातीच्या नेत्यांना शब्दांनी सोलवटून काढा... यात तुमचे आणि महाराष्ट्राचे पण भले आहे...--------खूप उशीर झाला साहेब !--------
खरंच खूप उशीर झाला, मोठे साहेब आणि कोकणचे साहेब...
वेळीच करुणेचा पाझर फुटला असता तर मराठा समाजाचं भलं झालं असतं, आज कळकळ व्यक्त करण्याची वेळ तुम्हा दोघांवरही आली नसती.
साहेब, लवासात मराठा शेतकय्रांच्या जमिनी जात असतांना बोलला असतात तर किती बरं झालं असतं!
कोकणचे साहेब, महामुंबई SEZ आठवतोय का? तुम्हीच जमिनी संपादित करून दिल्या ना रिलायन्सला, त्या मराठा शेतकय्रांच्या जमीनी होत्या. तुम्हाला तेंव्हा मराठा समाजाची आर्थिक दुरावस्था लक्षात आली असती तर किती बरं झालं असतं! दहा वर्ष सरकार होतं तुमचं तेंव्हा किती मराठा शेतकय्रांना आत्महत्त्या करून जीवन संपवावं लागलं याचा हिशेब ठेवला असता तर फार बरं झालं असतं.
सिंचन प्रकल्प पूर्ण झाले असते तर पंचवीस तीस हजार किंवा कदाचित लाखभर तरी मराठा शेतकरी आत्महत्त्या करण्या पासून वाचले असते. दुर्दैव मराठा शेतकय्रांचं की त्यावेळी तुम्हा कंत्राटदारांच्या बाजूनं होता. दहा वर्षात किती पाणी दिलंत बहुसंख्य मराठाच असलेल्या शेतकय्रांना? १ टक्का की दीड टक्का?
सोळासोळा तासांच्या भारनियमनात किती मराठाच असलेल्या शेतकय्रांची पीकं होरपळली असतील साहेब? काही अंदाज?
दोन्ही साहेब मंडळी, रात्रीच्या अंधारात, रात्री दीड वाजता विधानसभेत तुमच्या सरकारनं चोरपावलानं पाणी वाटपाचा अग्रक्रम बदलला नव्हता का? शेतीचं पाणी उद्योगांना देण्यासाठी ? कशात मराठा समाज जास्त आहे साहेब? शेतीत की उद्योगात?
पाणी मागितलं तेंव्हा मावळच्या शेतकय्रांना तुमच्या सरकारनं गोळ्या घातल्या साहेब, त्यात बहुसंख्य शेतकरी मराठा नव्हते ?
सगळ्यांचा अन्नदाता असलेल्या समाजावर आज आरक्षण मागण्याची वेळ कोणी आणली साहेब मंडळी ? एकदा तरी विचार कराच.

भारताचा इतिहास .... जो वाचायला कंटाळा करतो तो अर्धवट ज्ञान घेऊन फिरतो.

आपण भारतीय आहोत म्हणून भारताचा इतिहास माहिती असणे काळाची गरज आहे . जो वाचायला कंटाळा करतो तो अर्धवट ज्ञान घेऊन फिरतो .

त्यासाठी खरा इतिहास वाचा

👇


गांधी काॅग्रेस आणि त्यांच्या चल्या चपाट्यांचा डाॅ. बाबासाहेब आंबेडकरांना कट्टर विरोध असतांना सुध्दा डाॅ. आंबेडकर हे भारताच्या संविधान सभेवर कसे निवडून गेले ? 

विश्वरत्न डाॅ. बाबासाहेब आंबेडकरांनी इ.स. 1916 ते 1942 म्हणजे 26 वर्षे संघर्ष करून भारतातील सर्व अस्पृश्यांना जागृत करून संघटित केले, आणि दि. 18,19,आणि 20 जुलै 1942 ला या सर्व अस्पृश्यांचे नागपूर या ठिकाणी राष्ट्रीय अधिवेशन घेतले, त्यामध्ये 75,000 कार्यकर्ते उपस्थित होते, त्यामध्ये 50,000 पुरूष व 25,000 महिला होत्या, अस्पृश्य वर्गामधील 1500 जाती होत्या. त्या सर्व जातींना जागृत करून जोडण्याचे महाकठी काम डाॅ. आंबेडकरांनी केलं. त्या राष्ट्रीय अधिवेशनात उत्तर भारतातील गोरे अस्पृश्य, मध्ये भारतातील सावळे अस्पृश्य, दक्षिण भारतातील काळे अस्पृश्य, अशा सर्व अस्पृश्यांना एकत्र केले. थोडक्यात एक राष्ट्रव्यापी आंदोलन निर्माण केले. या राष्ट्रव्यापी आंदोलनाचा पाया त्यांनी अस्पृश्यांना बनविले.

ज्यावेळी काॅन्ग्रेस + गांधीने डाॅ. आंबेडकरांना संविधान सभेवर निवडून जाण्यासाठी एकही सुरक्षित मतदारसंघ सोडला नाही. त्यावेळी बंगाल मधील लोकांनी डाॅ. आंबेडकरांना बंगालमधून संविधान सभेची निवडणूक लढविण्याची विनंती केली. मुस्लीम लीगचा मनुष्य जिथून निवडून जायचा त्याने बाबासाहेबांसाठी ती जागा सोडली. नमोशुद्रा या जातीच्या प्रतिनिधींनी बाबासाहेबांना मते दिली व महाप्राण जोगेंद्रनाथ मंडल यांनी बाबासाहेबांचा प्रचार केला ,आणि काॅग्रेस व गांधीचा कट्टर विरोध असतांनासुध्दा बाबासाहेब त्यांच्या छाताडावर पाय देऊन संविधान सभेत निवडून गेले. हे बाबासाहेबांनी 26 वर्षे संघर्ष करून निर्माण केलेल्या देशव्यापी , राष्ट्रव्यापी भारतव्यापी आंदोलनामुळे शक्य झाले .बाबासाहेब संविधान सभेवर निवडून आले हे गांधी व त्यांच्या काॅग्रेसला सहन झाले नाही, म्हणून पंडित जवाहरलाल नेहरूने ज्या 4 (चार) जिल्ह्यांनी बाबासाहेबांना संविधान सभेत निवडून पाठवले ते चारही जिल्हे - (1) जस्सोर (2) खुलना (3) बोरीशाल आणि (4) फरिदपूर हे चार जिल्हे पाकिस्तानला देऊन टाकले. आजही भारताचा व पाकिस्तानचा नकाशा पाहिला तर हे चार जिल्हे ज्यांनी बाबासाहेबांना संविधान सभेत निवडून पाठविले, ते जिल्हे आता पाकिस्तान मध्ये आहेत .

पंडित नेहरूने या चार जिल्ह्यांवर सूड उगवला . त्या चार जिल्ह्यांचा दोष एवढाच की त्यांनी बाबासाहेबांना - मानवतेच्या मुक्तिदात्याला संविधान सभेत निवडून पाठविले.ज्या मतदार संघातून डाॅ . आंबेडकर निवडून आले त्या मतदार संघातील चारही जिल्ह्यांना पंडित जवाहरलाल नेहरूने पाकिस्तानात टाकले. कोणत्या नेहरूने ? ज्यांना आम्ही पंडित म्हणतो , ज्यांना आम्ही महान समाजवादी म्हणतो , ज्यांना आम्ही अधुनिक भारताचे निर्माते म्हणतो , एवढेच नाही तर ज्यांना आम्ही बच्चों के चाचा असेही म्हणतो . त्या पंडित नेहरूने सूडाच्या भावनेने भारतातल्या चारही जिल्ह्यांना पाकिस्तानात टाकले .

भारत - पाक फाळणीची अट खालील प्रमाणे होती . 




👇
ज्या विभागामध्ये 51% पेक्षा जास्त हिंदू असतील तो भाग भारतात ठेवायचा व ज्या विभागामध्ये 51% पेक्षा जास्त मुसलमान असतील तो भाग पाकिस्तानला द्यायचा. ज्या चार जिल्ह्यांनी बाबासाहेबांना , गांधी + काॅन्ग्रेसच्या नाकावर टिचून संविधान सभेत निवडून पाठविले त्या चार जिल्ह्यांमध्ये मध्ये (1) जस्सोर , (2) खुलना , (3) बोरिशाल , आणि (4). फरिदपूर मध्ये 71% हिंदू होते. खरे तर हे चारही जिल्हे भारतातच ठेवायला हवे होते . परंतू त्या पंडित नेहरूने शिक्षा म्हणून हे भारताचे चार जिल्हे पाकिस्तानला दिले. ज्या चार जिल्ह्यातील लोकांनी बाबासाहेबांना मते देवून संविधान सभेत निवडून पाठविले - आज युरेशियन ब्राम्हण लोक त्यांना बांगलादेशी घुसखोर म्हणतात व बांगला देशातील लोकंही त्यांना सहारा देत नाहीत . "इकडे आड तिकडे विहीर " अशी स्थिती त्या लोकांची झाली आहे.

सर्वात महत्वाचे म्हणजे डाॅ. आंबेडकरांना संविधान सभेत निवडून पाठविणारे चारही जिल्हे पाकिस्तानला दिल्यामुळे डाॅ. आंबेडकर हे पाकिस्तानच्या संविधान सभेचे सदस्य झाले . भारतीय संविधान सभेचे त्यांचे सदस्यत्व रद्द झाले व नंतर बाबासाहेब आंबेडकर लंडनला गेले . व त्यांनी इंग्रज पंतप्रधान विस्टन चर्चिलची भेट घेतली . परंतू काही उपयोग झाला नाही. त्यानंतर बाबासाहेबांनी गांधी+काॅग्रेसच्या संविधानाला मी मान्यता देणार नाही अशी भूमिका घेतली. इ.स. 1946 लाॅर्ड वेव्हेलने लंडनच्या रेडिओवरून एक घोषणा केली होती की, " आता आम्ही जास्त काळ भारतात राहणार नाही , परंतू आम्ही भारत सोडून जाण्यापूर्वी भारतातील लोकांनी मिळून मिसळून संविधान बनविले पाहिजे. 

यात भारतातील सत्तेचे तीन वाटेकरी असतील, खालिल प्रमाणे .

👇

(1) सवर्ण, (2) अस्पृश्य, (3) मुसलमान. ......... त्यावेळी भारतात तीन छावण्या होत्या .

(1) सवर्ण छावणी नेता - गांधी.
(2) अस्पृश्य छावणी नेता -डाॅ. आंबेडकर.
(3) मुस्लिम छावणी नेता - बॅ. जीना .
दरम्यानच्या काळात डाॅ. आंबेडकरांनी संविधान सभेवर बहिष्कार टाकला होता - व बहिष्कार टाकतांना त्यांनी म्हटले होते की - AC, ST, OBC ,NT , DNT ,VJNT ला संवैधानिक सुरक्षा मिळाली तरच अर्थात " Constitutional Safe Guards " मिळाले तरच आम्ही संविधानाला मान्यता देऊ . इकडे नेहरूला प्रधानमंत्री बनण्याची घाई झाली होती. इंग्रजांनी, वरील तिघांनी मिळून संविधान लिहण्याची अट घातली होती आणि डाॅ. आंबेडकरांनी संविधान प्रक्रियेवर बहिष्कार घातला होता . करायचे तर काय करायचे ? काॅन्ग्रेस व गांधी पुढे धर्मसंकट निर्माण झाले. तेंव्हा गांधीने नेहरूला सल्ला दिला .

गांधी : नेहरू, डाॅ.आंबेडकर क्या चाहते है?
नेहरू: अपनें लोगों केलिए संवैधानिक सुरक्षा ।
गांधी : प्रधानमंत्री कौन बननेवाला हैं ?
नेहरू : मै. मैं ही प्रधानमंत्री बननेवाला हूॅ ।
गांधी : संविधानपर अंमल कौन करेगा ?
नेहरू : मैं हि करूंगा ।
गांधी : तो ऐसा करो , डाॅ.आंबेडकर को संविधान लिखनेकी जिम्मेदारी दे दो । उन्हें जो जी चाहें लिखने दो । उसपर अंमल करना हैं या नहीं करना हैं यह तुम देख लेना ।

आणि मग नेहरूचे डोळे चमकले . त्याला अत्यानंद झाला, त्यावेळी त्याला खरे गांधी कळाले. लगेच नेहरूने बॅ. जयकरांना मुंबईमधून द्यायला लावला व त्याच्या जागेवर डाॅ. आंबेडकरांना निवडून आणले व संविधान मसुदा समितीचे अध्यक्षही बनविले .

🌻दोन समित्या नेमल्या🌻

👇

(1) मसुदा समिती अध्यक्ष -डाॅ.आंबेडकर  (काम कलम लिहणे )

(2) घटना समिती अध्यक्ष- डाॅ.राजेंद्रप्रसाद. ( काम कलम मंजूर करणे .) 

गांधी - काॅग्रेसने डाॅ. आंबेडकरांशी चर्चा , विचार - विमर्श किंवा सल्ला मसलत काहीच केली नव्हती. "तुम्ही तुमच्या लोकांसाठी संवैधानिक सुरक्षा पाहिजे म्हणता ना - मग तुम्हीच मसुदा समितीचे चेअरमन व्हा आणि काय हवी तेवढी संवैधानिक सुरक्षा घ्या ."

गांधी + काॅन्ग्रेसचा हा डाॅ. आंबेडकरांना अडचणीत आणण्याचा डाव होता . परंतू गांधी + काॅग्रेसला काय माहित की डाॅ. आंबेडकर गांधी आणि काॅग्रेसचे बारसे आधीच जेवून बसले होते. खरे तर डाॅ. आंबेडकरांना हेच हवे होते . म्हणून त्यांनी जाणिवपुर्वक संविधान निर्माण प्रक्रियेवर बहिष्कार टाकला होता. थोडक्यात डाॅ. आंबेडकरांनी हवे ते मिळविण्यासाठीच हा डाव खेळला होता . त्यात डाॅ. आंबेडकर यशस्वी पण झाले. गांधी आणि काॅग्रेसचे चेलेचपाटे बाबासाहेबांना संविधान सभेत निवडून जाऊ देऊ इच्छित नव्हते , आंबेडकरांसाठी एकही सुरक्षित मतदारसंघ सोडू इच्छित नव्हते. आंबेडकर इथल्या बहुजन समाजाला संवैधानिक सुरक्षा दिल्याशिवाय संविधानाला मान्यता देत नव्हते, हा पेच निर्माण झाल्यामुळे गांधी आणि काॅग्रेसने डाॅ. आंबेडकरांना संविधान मसुदा समितीचे अध्यक्ष बनविले .

अशा तर्हेने डाॅ. आंबेडकर मसुदा समितीचे अध्यक्ष झाले .
🌻सात जणांची समिती नेमली 🌻
(1) अध्यक्ष - डाॅ. बी. आर. आंबेडकर .
(2) सदस्य - अल्लादी कृष्णस्वामीअय्यर
(3) सदस्य - एन.गोपालस्वामी अय्यंगार
(4) सदस्य - के. एम. मुन्शी
(5) सदस्य - सय्यद मोहंम्मद सादुल्लाह
(6) सदस्य - बी. एल. मित्तल
(7) सदस्य - डी. पि. खैतान .

अशा पध्दतीने संविधान सभेने मसुदा समितीवर अध्यक्षा सहित सात सदस्य नियुक्त केले होते . त्यापैकी एकाने एकाच महिण्यात सभागृहाचा राजीनामा दिला, तिन महिण्याने एकाचा मृत्यू झाला ती जागा रिक्तच राहिली. एकजण राजीनामा न देताच अमेरिकेला निघून गेला, ती पण जागा रिक्तच राहिली. नंतर एक सदस्य राज्याच्या राजकारणात गुंतून पडला सभागृहात कधी आलाच नाही, त्यामुळे तेवढी पोकळी निर्माण झाली . दोन व्यक्ती दिल्लीपासून खुपच लांब होत्या, त्यातल्या एकाची प्रकृतीही ठीक नसायची , त्यामुळे सहा महिण्याच्या नंतर एकही सदस्य सभागृहाकडे फिरकलाच नाही. बाबासाहेबांनी इंग्रजाना कळविले की सर्वच सदस्य गैहजरच राहतात सहा महिण्यापासून एकही सदस्य हजर नाही. तेंव्हा इंग्रजांनी संम्पूर्ण संविधान निर्मितीची जबाबदारी बाबासाहेबांवरच सोपवली. व ती जबाबदारी बाबासाहेबांनी उदारअंतकरणाने स्विकारली. व आठरा - आठरा तास अभ्यास करून एकट्या बाबासाहेबांनी संविधान निर्मीतीचे काम अत्यंत योग्य प्रकारे व एकनिष्ठेने 2 वर्षे 11महिने 17 दिवसात पार पाडले . या देशाचा कायदा कानून बाबासाहेबांनी लिहला ,हा देश संविधानावर चलतो . सत्ता कोणाचीही असो कायदा मात्र बाबासाहेबांचा आहे.

म्हणूनच त्यांना भारताच्या संविधानाचे प्रमुख शिल्पकार म्हणतात .

संविधन लिखाणाचं काम चालू असतांना गांधी नेहरूं व सरदार पटेल राजेंद्र प्रसाद हे आंबेडकरांकडे आले व म्हणाले आंबेडकर साहेब तुम्ही तुमच्या स्वमताने या देशाचा कायदा बनवत आहात ठिक आहे, पण आमची एक कलम त्यामध्ये समाविष्ट करा ती म्हणजे या देशातल्या ज्या नागरिकांच शिक्षण ग्रॅज्युयट असेल त्याच व्यक्तिला मतदानाचा अधिकार असावा .आणि जो व्यक्ति ग्रॅज्युयट असेल त्यालाच उमेदवारी पण दिली गेली पाहिजे. मग ती उमेदवारी ग्रामपंचायत पासून ते लोकसभेपर्यंत असावी. हे ऐकून बाबासाहेब त्यांना म्हणाले आज या काळात ग्रॅज्युयट किती जमाती आहेत बोटावर मोजण्या इतक्याच आहेत आमच्या SC, ST, OBC यांना शिक्षणाचा वारा सुध्दा माहित नाही निरक्षर आहेत मी त्यांना वार्यावर सोडणार नाही. बाबासाहेबांनी गांधी नेहरूचं न ऐकता संविधानात निरक्षर व साक्षर माणसाला समान मतदानाचा व समान उमेदवारीचा आधिकार बहाल केला. 

युरेशियन ब्राम्हणांनी लिहलेल्या मनुस्मृतीने या देशातल्या सर्व बहुजनांना हकक अधिकारापासून वंचित केले . मनुस्मृतीने ज्या ज्या मुलनिवासी बहुजनांना हक्क अधिकारापासून वंचित केले त्या सर्व मुलनिवासी बहुजनांना " डाॅ. बाबासाहेब आंबेडकरांनी भारतीय राज्यघटनेद्वारे सर्व मानवी हक्क बहाल केले .
डाॅ. बी. आर. आंबेडकरांनी या भारताच संविधान लिहून तथागत सिध्दार्थ गौतम बुध्द , छ. शिवाजी महाराज, महात्मा फुले , छ. शाहू महाराज , अण्णाभाऊ साठे , संत गाडेबाबा , संत रविदास महाराज , संत कबीर यां महामानवांच स्वप्न पुर्ण केलं.

भिमजीने हमें बलवान बना डाला ,
हटा पाए ना ओ चट्टाण बना डाला , 
मेरे भिम के संविधान का, करिश्मा तो देखो यारों , 
एक चाय बेचने वाले को, प्रधानमंत्री बना डाला.

जमीन खरेदी करताना....

आजही जमीन खरेदी विक्रीचा व्यवहार गुप्तपणे व झटपट करण्याचा दोन्ही पक्षाचा हेतू असतो. आपल्याला जमिनीचा चांगला भाव मिळत आहे, जमीन घेणारी व्यक्ती व्यवहारात नवीन आहे त्यामुळे त्याला हक्क व वारस यांची फारशी माहिती नाही यामुळे घाई करणे व विषय गोपनीय ठेवणे उचित असे विविध कारणाने जमीन खातेडी विक्रीचा व्यवहार गोपनीय राहतो. प्रत्येक्षात जमिनीच्या मालकी हक्काची नोंद होते त्यावेळी अडचणी निर्माण होतात किंवा होण्याचा संभव जास्त असतो. त्यात वारस हक्क,कायदेशीर व्यवहार न होणे ,पैसे कमी मिळणे ,ठरलेल्या व्यवहारापेक्षा नंतर जास्त पैसे मागणे, दबावाने होणारी विक्री ,राजकीय व सामाजिक कारणांमुळे नोंदीत अडवणूक इ.कारणांचा मोठ्या प्रमाणात समावेश होतो.
भविष्यात अश्या अडचणी होऊ नये म्हणून जमीन खरेदी करते वेळी जास्तीत जास्त बाबी तपासल्या पाहिजे. व्यवहारात सामान्य ज्ञानासाठी ३ टप्प्यात वर्गीकरण करता येईल.


अ.पहिला टप्पा -जमीन खरेदी पूर्वी तपासण्याच्या महत्त्वाच्या बाबी—
1.जमिनीचा चालू ७/१२ काढून त्यावर मालकांचे नावे तपसावीत.
2.सदर जमीन विक्री करणार्याच्या नावावर कशी झाली आहे यासाठी किमान ३० वर्षांपासूनच्या सर्व फेरफार नोंदी तपासाव्यात.
3.जमिनीत हिस्सा मागतील असे हिस्सेदार आहेत का?
4.जमिनीच्या इतर ह्क्कामध्ये बँक,सोसायटी किंवा इतर वित्त संस्थेचा भर आहे का?
5.जमीन हि प्रत्येक्ष मालकाच्याच वहिवाटीत आहे का?
6.जमीन नावावर असलेले क्षेत्र व प्रत्येक्ष ताब्यात असलेले क्षेत्र यात तफावत आहे का?
7.सातबारा उतारावर असलेली किंवा तोंडी सांगण्यात आलेली विहीर,झाडे इ.बाबत प्रत्येक्ष पाहणी करून खात्री करावी.
8.जमिनीच्या इतर ह्क्कामध्ये कुल अथवा अन्य व्यक्तीचे हक्क आहे का ?
9.जमिनीच्या व्यवहारामुळे इतर लागू असलेल्या कायद्याचा भंग होतो का?
10.पाट पाणी पाइपलाईन,वहिवाट रस्ता, झाडे इ. हक्क कसे आहेत.


ब.दुसरा टप्पा -जमीन खरेदी व्यवहार करते वेळी घ्यावयाची काळजी —
1.भारतीय कायद्यान्वये १०० रुपयांपेक्षा जास्त किमतीच्या मिळकतीबाबत व्यवहार हा रजिस्टर असावा लागतो.म्हणजेच जमीन व्यवहार हा रजिस्टर असला तरच तो कायदेशीर ठरतो.
2.खरेदीखत लिहिते वेळी त्यातील मजकूर हा तज्ञ, माहितगार किंवा वकिलाच्या मार्फत केल्यास भविष्यात अडचणी येत नाहीत.
3.खरेदीखतामध्ये सामाईक विहीर, पाण्याचा साठा,फळझाडे ,बांधावरील झाडे,वहिवाट,रस्ते ,घर इ.बाबत स्पष्ट उल्लेख येतो कि नाही हे तपासले पाहिजे.
4.व्यवहाराने ठरवलेली जमिनीची रक्कम कशी दिली जाणार आहे त्याप्रमाणे व्यवहार व त्याचा उल्लेख खरेदीखतात यावा.
5.खरेदीवेली असलेले साक्षीदार हे नंतर न पलटनारे व शब्द पाळणारे असावेत.त्यासाक्षिदारांचे ओळखीचा पुरावा म्हणून मतदान कार्ड झेरोक्स बरोबर असावी.
6.व्यवहार रजिस्ट्रेशन साठी शासन नियमांचे स्टँप ड्युटी व नोंदणी फी भरावी.


क.तिसरा टप्पा – जमीन खरेदीनंतर नोंद —-
1.प्रत्येक महिन्याच्या ५ तारखेला मागील महिन्याच्या झालेल्या जमिनीच्या व्यवहाराची माहिती रजिस्टर कार्यालयातून तह्शीलदार व त्यांच्याकडून तलाठ्याकडे जाते.
2.जर तलाठी ह्यांचे कडे माहित आली नसेल तर स्वताहून त्यांच्याकड खरेदीखताची प्रत जोडून अर्ज करावा.
3.तलाठी यांच्याकड अर्ज सादर करताना खरेदिखातासोबत खरेदी केलेल्या जमिनीचे ७/१२,८ अ चे उतारे व विक्री करणारा मालकाचे पत्ते द्यावेत.
4.अर्ज दिल्यानंतर त्याची नोंद फेरफार नोंद लिहिली जाते.
5.फेरफार नोटीस संबंधिताना देण्यात येते यात खरेदी दिनांक,गट क्र,क्षेत्र,आकार,दस्त क्रमांक,सर्व व्यक्तींची नावे,यात अचूकता आहे कि नाही हे तपासणे.
6.नोटीस पाठविल्यानंतर १५ दिवसांचा कालावधी देण्यात येतो.
7.कोणत्याही प्रकारची कोणाची हरकत आली नाही तर मंडळ अधिकारी १५ दिवसानंतर नोंद प्रमाणित करतात. त्यात ते नोंदणीकृत खारेदिखातावरून पडताळून पाहिले संबधितांना नोटीस रुजू. नंतर हरकत नाही असा शेरा देतात.
8.फेरफार नोंद प्रमाणित झाल्यानंतर लगेचच ७/१२ नोंदीची कार्यवाही करण्यात येते त्यात नावांची दुरुस्ती केली जाते. व असे दुरुस्तीचा ७/१२ व ८ अ चा उतारा प्राप्त झाल्यानंतर खरेदी नंतरची नोंद पूर्ण होते

जमिनीचे परिमाण 
१ हेक्टर = १०००० चौ. मी . 
१ एकर = ४० गुंठे 
१ गुंठा = [३३ फुट x ३३ फुट ] = १०८९ चौ फुट 
१ हेक्टर= २.४७ एकर = २.४७ x ४० = ९८.८ गुंठे
१ आर = १ गुंठा 
१ हेक्टर = १०० आर
१ एकर = ४० गुंठे x [३३ x ३३] = ४३५६० चौ फुट
१ चौ. मी . = १०.७६ चौ फुट
७/१२ वाचन करते वेळी पोट खराबी हे वाक्य असत— त्याचा अर्थ पिक लागवडी साठी योग्य नसलेले क्षेत्र —परंतु ते मालकी हक्कात मात्र येत. 
नमुना नंबर ८ म्हणजे एकूण जमिनीचा दाखला या मध्ये अर्जदाराच्या नावावर असलेली त्या विभागातील [तलाठी सज्जा] मधील जमिनीचे एकूण क्षेत्र याची यादी असते. जमिनी ची ओळख हि त्याच्या तलाठी यांनी प्रमाणित केलेली आणि जागेशी सुसंगत असलेल्या चतुर्सिमा ठरवितात!!!!
*ग्रामपंचायत*
एक स्वराज्य संस्था जिथे स्थानिक निर्णय घेण्याचे स्वातंत्र्य असते (घटनेच्या चौकटीत राहून) तसेच स्वयंपूर्तीसाठी विविध योजना तयार करून राबविण्याची संपूर्ण अधिकार असलेली घटनात्मक संस्था. 

आपणास आवश्‍यक असलेली माहिती गाव कामगार तलाठी च्या नोंदवहीत असते याबाबत ही माहिती.

* गाव नमुना नंबर - 1 - या नोंदवहीमध्ये भूमी अभिलेख खात्याकडून आकारबंध केलेला असतो, ज्यामध्ये जमिनीचे गट नंबर, सर्व्हे नंबर दर्शविलेले असतात व जमिनीचा आकार (ऍसेसमेंट) बाबतती माहिती असते.

* गाव नमुना नंबर - 1अ - या नोंदवहीमध्ये वन जमिनीची माहिती मिळते. गावातील वन विभागातील गट कोणते हे समजते. तशी नोंद या वहीत असते.

* गाव नमुना नंबर - 1ब - या नोंदवहीमध्ये सरकारच्या मालकीच्या जमिनीची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 1क - या नोंदवहीमध्ये कुळ कायदा, पुनर्वसन कायदा, सिलिंग कायद्यानुसार भोगवटादार यांना दिलेल्या जमिनी याबाबतची माहिती असते. सातबाराच्या उताऱ्यामध्ये नवीन शर्त असल्यास जमीन कोणत्या ना कोणत्या तरी पुनर्वसन कायद्याखाली किंवा वतनाखाली मिळालेली जमीन आहे असे ठरविता येते.

* गाव नमुना नंबर - 1ड - या नोंदवहीमध्ये कुळवहिवाट कायदा अथवा सिलिंग कायद्यानुसार अतिरिक्त जमिनी, त्यांचे सर्व्हे नंबर व गट नंबर याबाबतची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 1इ - या नोंदवहीमध्ये गावातील जमिनींवरील अतिक्रमण व त्याबाबतची कार्यवाही ही माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 2 - या नोंदवहीमध्ये गावातील सर्व बिनशेती (अकृषिक) जमिनींची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 3 - या नोंदवहीत दुमला जमिनींची नोंद मिळते. म्हणजेच देवस्थाना साठीची नोंद पाहता येते.

* गाव नमुना नंबर - 4 - या नोंदवहीमध्ये गावातील जमिनीचा महसूल, वसुली, विलंब शुल्क याबाबतची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 5 - या नोंदवहीत गावाचे एकूण क्षेत्रफळ, गावाचा महसूल, जिल्हा परिषदेचे कर याबाबतची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 6 - (हक्काचे पत्रक किंवा फेरफार) या नोंदवहीमध्ये जमिनीच्या व्यवहारांची माहिती, तसेच खरेदीची रक्कम, तारीख व कोणत्या नोंदणी कार्यालयात दस्त झाला याची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 6अ - या नोंदवहीमध्ये फेरफारास (म्युटेशन) हरकत घेतली असल्यास त्याची तक्रार व चौकशी अधिकाऱ्यांचा निर्णय याबाबतची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 6क - या नोंदवहीमध्ये वारस नोंदीची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 6ड - या नोंदवहीमध्ये जमिनीचे पोटहिस्से, तसेच वाटणी किंवा भूमी संपादन याबाबतची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 7 - (7/12 उतारा) या नोंदवहीमध्ये जमीन मालकाचे नाव, क्षेत्र, सर्व्हे नंबर, हिस्सा नंबर, गट नंबर, पोट खराबा,आकार, इतर बाबतीची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 7अ - या नोंदवहीमध्ये कुळ वहिवाटीबाबतची माहिती मिळते. उदा. कुळाचे नाव, आकारलेला कर व खंड याबाबतची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 8अ - या नोंद वहीत जमिनीची नोंद, सर्व्हे नंबर, आपल्या नावावरील क्षेत्र व इतर माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 8ब, क व ड - या नोंदवहीमध्ये गावातील जमिनीच्या महसूल वसुलीची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 9अ - या नोंदवहीत शासनाला दिलेल्या पावत्यांची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 10 - या नोंदवहीमध्ये गावातील जमिनीच्या जमा झालेल्या महसुलाची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 11 - या नोंदवहीत प्रत्येक गटामध्ये सर्व्हे नंबर, पीकपाणी व झाडांची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 12 व 15 - या नोंदवहीमध्ये पिकाखालील क्षेत्र, पडीक क्षेत्र, पाण्याची व्यवस्था व इतर बाबतीची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 13 - या नोंदवहीमध्ये गावाची लोकसंख्या व गावातील जनावरे याबाबतची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 14 - या नोंदवहीमध्ये गावाच्या पाणीपुरवठ्याबाबतची माहिती, तसेच वापरली जाणारी साधने याबाबतची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 16 - या नोंदवहीमध्ये माहिती पुस्तके, शासकीय आदेश व नवीन नियमावली याबाबतची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 17 - या नोंदवहीमध्ये महसूल आकारणी याबाबतची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 18 - या नोंदवहीमध्ये सर्कल ऑफिस, मंडल अधिकारी यांच्या पत्रव्यवहाराची माहिती असते.

* गाव नमुना नंबर - 19 - या नोंदवहीमध्ये सरकारी मालमत्तेबाबतची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 20 - पोस्ट तिकिटांची नोंद याबाबतची माहिती मिळते.

* गाव नमुना नंबर - 21 - या नोंदवहीमध्ये सर्कल यांनी केलेल्या कामाची दैनंदिन नोंद याबाबतची माहिती मिळते.

अशा प्रकारे तलाठी कार्यालयात सामान्य नागरिकांना गाव कामगार तलाठी यांच्याकडून वरील माहिती विचारणा केल्यास मिळू शकते. आपणास आपल्या मिळकतीबाबत व गावाच्या मिळकतीबाबत माहिती मिळाल्यामुळे मिळकतीच्या मालकी व वहिवाटीसंबंधीचे वाद कमी होण्यास व मिटण्यास मदत होऊ शकते असे वाटते.

भूताच प्रकार

भूत (प्रेतआत्मा) म्हणजे नेमकं काय असते, एखादी आत्मा भूत (प्रेतआत्मा) कशी बनते..त्यांचे प्रकार कित्ती…इत्यादी सर्व प्रथम… आपण आत्माविषयी जाणून घेऊया…जो तुमच्या आमच्या मध्ये प्रत्येक सजीव, जिवंत प्राणिमात्रांण मध्ये सामावलेला आहे त्याचे विषयी…म्हणजेच तुमच्या आत्म्या विषयी जाणून घेऊया…

आपल्या हिंदू धर्म ग्रंथप्रमाणे आत्मा एक विश्वव्यापी अविनाशी (विनाश न पावणार) तत्त्व आहे पंचमहाभूतांच्या शरीरात या तत्त्वामुळेच चैतन्य निर्माण होते.आता नीट ऐका..तुमच्या आत्म्याविषयी आहे…सर्वकर्मा सर्वकामा: सर्वगन्धा: सर्वरसह: सर्वमिदं अभ्यात्तोवाक्यानादार: एष म आत्मान्तर्ह्रिदये एतत ब्रम्ह: एतं इति: ई (छांदोग्य उपनिषद )

अर्थ…..तो(तुमच्यातीलआत्मा),ज्याच्या मुळे ह्या  सर्व दृश्य व अदृश्य जगाचे अस्तित्व आहे,ज्याच्या मध्ये हे सर्व समाविष्ट आहे व या सर्वां मध्ये जो सुप्रतीष्टापित (प्रमाणीकरण केले ) आहे. तो (तुमच्यातील आत्मा), जो सर्वकर्मांचा, कामांचा, गंधांचा आणी रसांचा जनिता (जन्म)व भोगता असूनही कर्म ,काम ,गंध आणी रस रहितआहे.तो इंद्रिय रहित, निराकार व निर्गुण  आहे…असा तो परब्रम्ह:म्हणजेच माझा (सर्वांचा) आत्मा आहे. जो माझ्या ह्रिदयकमळांत (हृदय) विराजमान आहे..

आत्म्याबाबत श्रीमद्भगवद्गीतेत दिलेली माहिती वर्णन असे आहे की,अविनाशी, जो मरत नाही, कोणाला मारत नाही, शाश्वत व पुरातन आहे, शरीर नाश पाविले तरी हा नाश पावत नाही…अजन्मा, अव्ययी, न कापता येण्याजोगा..,न जळणारा..,न भिजणारा..,न सुकणारा..,अचल.., सनातन..,अव्यक्त..इंद्रियांना अगोचर..,अचिन्त्य..,अविकारी असा हा आत्मा आहे. आत्म्याला जन्मही नाही, मृत्यूही नाही. हा आलाही नाही की गेलाही नाही. हा स्थिर आहे- पुरातन आहे. देहाला मारले तरी हा मरत नाही. याला शस्त्रे मारू शकत नाहीत. त्याला अग्नी जाळू शकत नाही. याला पाणी भिजवू शकत नाही की याला वारा वाळवू शकत नाही. हा सर्वव्यापी आहे. याला पाहता येत नाही. याची कल्पना करता येत नाही. हा निविर्कार आहे असा हा तुमचा आमचा आत्मा आहे…असो, आत्म्याची तीन रूपे मानली गेली आहेत जीवात्मा, प्रेतात्मा आणि सुक्षात्मा. जो शरीरात वास करतो त्याला जीवात्मा असे म्हणतात (तुमचा आमचा आहे तो) जेव्हा या जीवात्मा चा वासना आणि कामानामय शरीरात निवास होतो तेव्हा त्याला प्रेतात्मा म्हणतात..हिच आत्मा जेव्हा सूक्ष्मतम शरीरात प्रवेश करते तेव्हा त्याला सूक्ष्मात म्हणून संबोधले जाते…
वासना अतृप्त असताना, अकाली, बाळंतपणात, रजस्वला असताना, अपघात तसेच विश्वासघात, आत्महत्या इ. कारणांनी मृत्यू आल्यास व्यक्ती भूत बनते. भूताप्रेतांची गती तसेच शक्ती अपार असते यांचे वेगवेगळे प्रकार असतात.हिंदू धर्मातात गती व कर्मनुसार मेलेल्या जीवांचे वर्गीकरण केले जाते.भुता ना वेगवेगळ्या ठिकाणी वेगवेगळ्या नावाने संबोधले जाते…आयुर्वेदात 18 प्रकारचे प्रेतात्मा आहेत असे सांगितले आहे, तसेच पिचाश, प्रेत, आसरा, डाकिन, शाकिन, ब्रह्मसमंध, मुंजा, गिऱ्हा, लावसटीन, हडळ, हाकाट्या, वेताल, खवीस, कृष्मंडा, क्षेत्रपाल, मानकाप्या, कर्णपिचाश, विरीकास असे अनेक प्रकर सांगितले जातात या प्रेतयोनीत जाणारे लोक अदृश व बलवान बनतात परंतु सगळेच मरणारे जीव प्रेतयोनीत जात नाहीत वा सगळेच बलवान होत नाहीत. ते आत्माच्या कर्म व गतीवर अवलंबून असते.



भूता मध्ये अनेक प्रकार आहेत. त्यामधील काही खालीलप्रमाणे


प्रेत :- जेव्हा एखादी व्यक्तीचा हिंसात्मक मृत्यू होतो आणि त्याचा अंत्यविधी केला जात नाही तेव्हा तो जीव प्रेत बनतो . प्रेत हे खूप स्वार्थी आणि शक्तिशाली असत.
हडळ :- दिसायलाच या भयानक असतात .हिच्या अंगातून एकप्रकारचा घाणेरडा वास येतो , सडलेल्या अंड्या सारखा . अनेक वेळा ह्या कबरीतून प्रेत काढून ते मांत्रिकाला देण्याच काम करतात . मांत्रिकाला लागणारी कवटी , हाडे सुध्धा ह्या पुरवतात . हडळी ह्या माणसांचा ताबा घेतात आणि नंतर त्यांना मारतात.
शाकिन- लग्न झाल्यानंतर काही दिवसातच मरण पावण्यार्या तसेच अपघातात मृत्युमुखी पाडणाऱ्या स्रीया शाकीन बनतात.
डाकिन- डाकिन हे हडळ व शाकीन चे मिळतेजुळते रूप आहे.ज्या स्रीयाचा हिंसात्मक मृत्यु होतो त्या स्रीया डाकिन बनतात.डाकिन या दिसायला खुप कुरूप व शक्तिशाली असतात. त्या नेहमी आपल्या हत्या बदल्यचा फिराक मध्ये असतात.
जखिन : जखिन नाव घेताच एक चिञ विचिञ प्रतिमा डोळ्या समोर उभी रहाते.जी स्ञी बाळंतपणा नंतर दहा दिवसात मरते किंवा विटाळात मरते. किंव्हा जिचा नवरा जिवंत आहे. पण असंख्य यातना घेऊन जी मरते तीला जखिन म्हणतात.आपल्या शञूनां ञास देण्यासाठी लोक हीचा वापर करतात.
जी हिंदू स्त्री बाळंतपणात मरते व भूत होते तिला ‘ अलवंतीण ‘असे म्हणतात ! हॉस्पिटल सारख्या ठिकाणी अलवंतीण हमखास दिसते .’ अस्रा ‘ सात असून त्या ब्राम्हण स्त्रियांप्रमाणे दिसतात . प्रत्येक अस्रेचा पोशाख वेगवेगळा असतो . या अस्रा ज्यांना पछाडतात ती माणसे नेहमी पाण्याकडे वळतात . मुसलमानातील ‘ परिस ‘ व हिंदूंमधील ‘ अस्रा ‘ एकच होत .
समंध: ज्याची इच्छा पूर्ण न होता जो मरतो तो समंध होतो.हे भूत प्रमुख्यने गावाच्या वेशीवर जूनाट झाड किंव्हा तीठा अशा ठिकाणी पकडते.हे एक संतान नसलेला (र्निवंशी )ज्याचे कोणी काही कार्य केलेले नसते.त्यापैकी असते. कोकणात सर्वात ताकदवान भूत मानले जाते. ह्याला जर कोणी देवथ्यानाच्या आड मार्गे केला तर देवथ्यान देखिल पुढे येत नाही.
ब्रम्ह राक्षस- ब्राम्हणाचा जर खून झाला तर तो ब्रम्हराक्षस होतो…विद्वान ब्राम्हण मारून जर पिशाच्च योनीत गेला तर “ब्रम्ह्समन्ध” होतो .ब्रम्ह्समन्ध सहसा कोणाला त्रास देत नाहीत उलट लोकांची मदत करतात . ब्रम्ह्समन्ध माणसांप्रमाणेच दिसतो . त्यांना स्पर्श केला तर ते ‘ केळीच्या खुंट्या ‘ प्रमाणे थंड स्पर्श जाणवतो.

गिऱ्हा :- पाण्यात बुडून मरणाऱ्याच्या भुताला गिऱ्हा म्हणतात. गिऱ्हा नेहमी ज्या ठिकाणी मारतो तेथेच घुटमळत असतो..हे भूत पाण्याच्या आस-याला रहाते.हे फार ञास दायक असे भूत आहे.राञीच्या प्रहरात कोणी नदीपार खाडीपार करताना ह्याच्या तावडीत गावला तर ते त्याला खोल ठीकाणी घेऊन जाते. कोकणात राञीच्या वेळी जे कुर्ले ,मुळे पकडायला जातात त्यांना हमखास ह्या भूतांचा अनूभव येतो.
“वेताळ” हा भूत – पिशाच्चांचा राजा असून त्याचे शरीर व अवयव मनुष्याप्रमाणेच असतात . डोळे हिरव्या रंगाचे असून डोक्यावरील केस ताठ उभे असतात . तो आपल्या उजव्या हातात चाबूक व डाव्या हातात शंख धारण करतो . तो फेरीस जातो त्या वेळी संपूर्ण हिरवा पोशाख करून पालखीतून किंवा घोड्या वरून फिरतो . त्याच्या आगेमागे बरीच भूते असतात . त्यांच्या हातात जळत्या मशाली असतात व ती मोठ्या मोठ्याने आरोळी मारीत असतात..

म्हसोबा : हा ही भूतांचा राजा आहे जो वेताळा प्रमाणे ताकदवान आहे.


खवीस- खवीस पठाण लोकांचे भुत आहे, अफगाणिस्तान, गल्फ ई देशांत जास्त प्रमाणात असतें काही ठिकाणी यांना राक्षस म्हणून ओळखल जात. अस म्हणतात की, खाविस लोखंडाहून जास्त बळकट असतो. जो पण त्याला कुस्तीत हरवतो, खवीस त्याला आशीर्वाद देतो व ती व्यक्ती श्रीमंत बनते.
चकवा :- हा भूताचा प्रकार नसून ही एकप्रकारची भूतांची भूल देण्याची पद्धत आहे. हा जास्त करून रात्री दिला जातो . यात त्या व्यक्तीला एकप्रकारचा आभास होतो . आणि तो व्यक्ती त्या आभासाच्या पाठीपाठी जातो . आणि ती व्यक्ती इच्छित स्थळी आली की भूत त्याचा जीव घेत . अनेक वेळा चकवा बसलेली व्यक्ती रात्रभर एकाच जागेवर भटकत असते पण तिला त्याच भान राहत नाही .
मानकाप्या :- याला स्वताला मुंडक नसत . हा कधी घोड्यावर तर कधी चालत फिरत असतो . अस म्हणतात कि मानकाप्या हा लोकांची मुंडकी उडवतो .
हाकाट्या जे लोक अपघातात मारतात ते हाकाट्या होतात. हाकाट्या हाका मारत रस्त्यावरून फिरतो, याला जर चुकून ओ दिलीत की काम तमाम. हाकाट्या निर्जन स्थळी जास्त आढळतो .
कर्णपिशाच्च भविष्यकालीन घटना सांगणाऱ्या भुताला कर्णपिशाच्च म्हणतात. कर्णपिशाच्च हा साधनेद्वारे प्राप्त करता येतो . पण एकदा का त्याला वश केल का तो आयुष्यभर मानगुटीवर बसून राहतो . साधकाचा शेवटी अत्यंत दुर्दैवी मृत्यू होतो.
चेटकीण: हे मागासर्गीयांचे भूत असते. याला कोकणात डाव असेही संबोधले जाते

झोटिंग: हे भूत खारवी किव्वा कोळी समाजातील भूतांमध्ये गणले जाते.

लावसट: ओली बाळन्तिन मरण पावल्यास तिचे रुपांतर मृत्युनंतर लावसट मध्ये होते.

विर: हे भूत क्षत्रिय समाजाच्या व्यकीचे असते. जो लग्न न होता मरण पावतो. याला निमा असेही म्हटले जाते.निम्याचे अतृप्त आत्म्याचे भूत आपली वासना पुरी करण्यासाठी दुसर्‍याच्या शरीरात जाऊन वासना पुरी करते, असे अनेक समज – अपसमज आहेत.
खुन्या: हे अतिशय क्रूर असे भूत असते. हे हरिजन समाजातील भूत असते.

चेडा : हे डोगंरावर जंगलात किव्हा गावाच्या सिमेच्या बाहेर वास्तव्यात असते.ह्याचा उपयोग हा सहसा कोणाची शेती बांधायची असेल किंव्हा कोणाच्या शेतीला नूसकान द्यायाचे असेल.ह्या साठी वापरतात. ह्या दर वर्षी कोबंडा द्यावा लागतो.

देवचार :- म्हणजे गावचा राखणदार होय. अपरात्री निर्जनस्थळी अथवा रस्त्यावरून जाणार्‍या माणसाला भुताखेतांनी त्रास दिल्यास देवचार त्यांच्यापासून माणसांचे रक्षण करतो व घरची वाट दाखवतो असे मानतात. देवचार अथवा राखणदार पांढरे धोतर नेसलेला, खांद्यावर कांबळ व पायात जाड चामड्याचे चप्पल व हातात दांडा घेतलेला समजला जातो. प्रत्येक गावच्या राखणदाराची हद्द असते.कित्येक गावांत त्याची व वेताळाची देवळेही उभारलेली आहेत.
वायंगी भूत-कोकणात नव्हे तर संपूर्ण महाराष्ट्रात कोकणातील हे वायंगी भूत फार प्रचलित आहे. हा प्रकार केवळ कोकणातच पहावयास मिळतो.घराच्या भरभराटी साठी या भूताचा वापर करतात.


ही भूते भारण्यासाठी नारळ किंव्हा नदीच्या पञात मिळणारे काटेरी वांगे जे आकाराने लहाण असते आशा वस्तूत भारले जाते व जातकाला दिले जाते.हे भूत मुदतीच्या स्वरूपात दिले जाते. ज्या माणसाला जितके वर्ष पाहीजे असते. तितक्या वर्षासाठी हे भूत विकत मिळते.व जितके वर्ष हे त्या माणसाच्या घरात रहाते तितके वर्ष हे त्या माणसाला धन संप्पती प्रदान करते. त्याला भरभराट देते. हे भूत मुख्यत: गरीबाला श्रीमंत व श्रीमंताला गरीब बनवण्याचे काम करते.पण याचे काही दुष्ट परिणाम ही आहेत. हे भूत जितक्या वर्षासाठी आहे तितक्या वर्षासाठी भरभराट देते. व एकदा या भूताची मुदत संपली की ते माणसाला मुळा सकट घेऊन जाते. त्याला जितके त्याने प्रदान केले आहे त्याच्या कितीतरी पट जास्त घेऊन जाते.त्या माणसाचा सर्वनाश करते.व त्याला अचानक काळाच्या पडद्याआड करते. एवढेच नव्हे तर त्याच्या वारसांना,नाते वाईकांना देखिल ञास देण्यास सुरूवात करते.कधीकधी ते शेजा-यांना देखिल बाधते.अक्षरक्ष: माणसाला नरक यातना भोगावयला भाग पाडते हे भूत. ज्यानां आपल्या भावी पिढीची व वंशाची किंमत नसेल त्यांनीच हे भूत आणायच्या भानगडीत पडावे. लक्ष्मी ही चंचल असते ती केंव्हाही योग्य मार्गाने प्रसन्न करून घ्यावी..


मित्रांनो, वरील आत्मा विषयी ची माहिती आपल्या हिंदू ग्रंथाप्रमाणे आहे तसेच बक्कीची भूतखेतन विषयी ची माहिती… एकमेकांचे समज-अपसमज, अनुभव, कथा, गोष्टी यांतून पुढे आलेली आहे…ते खरंच आहेत किंवा हे असेच आहे..असे मी सांगत नाही…बाक्की हे आपल्या my horror experience विश्वाचे वेगवेगळे पात्र आहेत व ते आपल्या वेगवेगळ्या कथा तुन भेटून घाबरून सोडतीलच….याची खात्री बाळगा..